Русско-киргизский словарь - тон

м.

1. физ. тон (абанын периодикалык толкушунан пайда болгон тыбыш);

2. муз. тон, үн (үндүн сапаты);

низкий тон жоон үн;

высокий тон ичке үн;

мягкий тон жумшак үн;

3. мед. үн (жүрөктүн соккон үнү);

4. жив. (оттенок цвета) түр, раң, түс;

светлые тона картины сүрөттүн ачык түстөрү;

5. (оттенок речи) тон, үн (үндүн чыгышы);

говорить спокойным тоном жай-баракат гана үн менен сүйлөө;

переменить тон тонун (үнүн) өзгөртүү;

6. перен. уст. (характер поведения) адеп, мүнөздүы түрү, өзүн алып жүрө билүү, мунөз;

хороший тон адептүүлүк, сыпайылык;

задавать тон см. задавать;

попасть в тон бирөөгө жагымдуу сүйлөө же жагымдуу иш кылуу;

тоном ниже (говорить) үнүн басандатып (сүйлөө);

тоном выше (говорить) үнүн көтөрө (сүйлөө).